HANS SEGERS

FR

« Objets personnels, objets peints, objets à peindre »  2011
…une réflexion sur l’image et son contenu

work in progress…

Suite à la concordance de résultats obtenus à partir de différentes recherches liées à la problématique de la peinture, j’ai ressenti la nécessité d’archiver mon travail.
Je me suis alors rendu compte de l’importance de la représentation de « l’objet » dans mon imagerie.

Depuis les séries « Volume et  Espace » et « Etudes de peinture » j’ai utilisé des représentations d’objets pour montrer mes réflexions sur l’art peint.
Dans l’installation picturale « D’après nature », à Anvers en 2010, autour de la notion du « mimésis » dans l’art et dans laquelle je me suis servi de la métaphore du « faux bois » comme fil conducteur pour aborder des réflexions sur le métier, la construction d’une image, et la nature des choses, « l’objet » dans son sens métaphorique et sémiotique est très présent et prend même une forme tridimensionnelle.

La collection de tous ces objets d’origines, trouvées ou imaginaires, que j’ai gardé et catalogué et qui sont souvent la source ou le déclencheur d’une réflexion, forment ainsi un atlas qui montre le contenu de l’ensemble de mon travail.

Ces objets que je me suis approprié en les représentant sont alors devenus des objets personnels.

En re-contextualisant mon imagerie suite de mes réflexions antérieures, j’essaie de réfléchir sur mon propre langage artistique et pictural.
Par le moyen de réutilisation et de recyclage j’obtiens une lecture plus diversifiée sur les problématiques que je me suis posé en ce qui concerne l’image peinte.

Toujours sous forme d’installation, je montre la cohérence dans mon travail et mon rapport personnel avec « la peinture ».

Une conclusion provisoire…

H.S.
Octobre 2011




NL

« Objets personnels, objets peints, objets à peindre »  2011
Bedenkingen over het beeld en zijn inhoud.

Een lopend onderzoek en een voorlopige conclusie …

Als gevolg van samenvallende bevindingen uit verschillende bevragingen gelinkt aan de problematiek van de schilderkunst ondervond ik de noodzaak om mijn werk te archiveren.
Door dit « overschouwen » zag ik de belangrijkheid van de weergave van het « voorwerp » of « object » in mijn beeldtaal.

Sinds de series « Volume et Espace » in Galerij Cintrik en «Etudes de peinture » in Galerie Annie Gentils, gebruikte ik voorstellingen van voorwerpen om mijn bedenkingen rond « het schilderen » aan te tonen. In de picturale installatie « D’après nature » in 2010 in Antwerpen rond het begrip « Mimesis » in de schilderkunst, waar ik de metafoor « houtimitatie » als rode draad in de tentoonstelling gebruikte om bedenkingen rond het metier, de constructie van een beeld, de aard der dingen aan te tonen, was het object in zijn metaforische en semiotische betekenis prominent aanwezig en nam daar zelfs een driedimensionale vorm aan.

De verzameling van al die gevonden of denkbeeldige voorwerpen, die ik bewaard en gecatalogeerd heb en die meestal een bron of een aanleiding zijn van een bedenking, vormt een « Atlas » die de inhoud van het geheel van mijn werk toont. Elk van deze voorwerpen of « objecten » die ik mij heb toegeëigend door ze uit te beelden en te bewaren wordt dus een « persoonlijke object » en dus “ een te schilderen object”.

Door mijn beeldtaal te her-contextualiseren als gevolg van deze overwegingen probeer ik na te denken over mijn eigen artistieke en picturale discours en door middel van recyclage en herhaling bekom ik een gedifferentieerde lezing van de problematieken die ik me stelde aangaande het geschilderde beeld. En steeds in de vorm van een installatie van « picturale-zinnen » probeer ik de samenhang van mijn werk en mijn persoonlijke relatie tot de schilderkunst aan te tonen.

H.S
Oktober 2011

< retour